Poljoprivreda, kao najvažnija privredna grana u svetu a i kod nas, ima za cilj proizvodnju kvalitetne i bezbedne hrane. Svedoci smo svakodnevne prekomerne i nekontrolisane, kao i nestručne upotrebe veštačkih sredstava za zaštitu i đubrenje u proizvodnji hrane. To je ugrozilo njenu bezbednost i kvalitet, kao i zdravlje ljudi i životinja, a ujedno i prirodne cikluse koji su neophodni za život na zemlji.
Zbog toga su ljudi počeli da razmišljaju o načinu proizvodnje hrane koji će biti baziran samo na prirodnim sastojcima u toku tog procesa. Taj način je nazvan Organska proizvodnja. Osnovne principe za razvoj organske poljoprivrede postavio je IFOAM (Međunarodna federacije pokreta za organsku poljoprivredu). Na osnovu ovih standarda zasnivane su regulative EU, zatim Codex Alimentarius, kao i Zakon o organskoj proizvodnji i organskim proizvodima Repubike Srbije.
Organska proizvodnja je sistem poljoprivrede koji se zasniva na poštovanju ekoloških principa putem racionalnog korišćenja prirodnih resursa. Njen cilj je uspostavljanje zatvorenog sistema biljno-stočarske proizvodnje.
U poslednje vreme ona postaje sve popularnija u Srbiji. Osim popularnosti ima i ekonomski značaj. Srbija ima veliki potencijal jer ima zemljište koje nije zatrovano štetnim materijama. Ovaj vid poljoprivrede je veoma važan za razvoj celokupne poljoprivrede, ali i može dosta pomoći u razvoju ruralnih područja, a takvih ima dosta kod nas.
Najvećim delom kod nas je u pitanju biljna proizvodnja.
Ovakva metoda obrade zemljišta i uzgajanja biljaka počela je da se primenjuje u Srbiji još 90-ih godina prošlog veka, za vreme postojanja Jugoslavije, i pre uvođenja zakonodavstva u vezi sa njom.
Sa donošenjem prvog Zakona o organskoj proizvodnji u Srbiji počeo i razvoj, a početkom 21.veka počele su da stižu i strane investicije. Proizvođači ove robe u Srbiji uspeli su da pronađu nova tržišta i razviju izvozne mogućnosti.
Najveće količine proizvedenih organskih proizvoda plasirano je na tržište Evropske unije, i to više od 80%. Na prvom mestu u izvozu je voće, malina je i po količini i po vrednosti ubedljivo prva, a prate je kupina i višnja.
U maju 2009.godine osnovano je Nacionalno udruženje Serbia Ogranka (NASO). Time su ujedinjeni proizvođači organske hrane i došlo je do zaštite njihovih interesa kod državnih institucija, kako u zemlji tako i u inostranstvu.
Organska proizvodnja u Srbiji konstantno beleži rast po broju proizvođača i po površini koja se koristi za ovaj vid poljoprivrede. Ono što je još važnije, to je da se povećava i broj firmi koje se bave preradom i distribucijom ovih proizvoda.
Kao što smo i malopre napomenuli, najveći deo proizvodnje ide za izvoz.
